جبيره و مسائل آن
جبيره و مسائل آن
پارچه و باندی كه با آن زخم را پانسمان می كنند و دارويی كه روی زخم و مانند آن می گذارند و پارچه يا چسب و يا پلاستيكی كه به طور موقت برای جلوگيری از رسيدن آب به زخم روی آن میبندند، در اصطلاح «جبيره» ناميده میشود و وضو يا غسل و يا تيممی كه به هر علت روی اين باند يا پارچه انجام گرفته وضو يا غسل و يا تيمم جبيرهای میباشد.
(مسأله 316) اگر در يكی از اعضای وضو زخم يا دمل يا شكستگی باشد، چنانچه روی آن باز است و آب برای آن ضرر ندارد، بايد به طور معمول وضو گرفت.
(مسأله 317) اگر زخم يا دُمل در صورت يا دست ها باشد و روی آن باز است و آب ريختن روی آن ضرر دارد، چنانچه روی زخم پاك است و كشيدن دست تر بر آن ضرر ندارد دست تر بر آن بكشد و بنابر احتياط مستحب، پارچه يا پلاستيك پاكی روی آن ببندد و دست تر را روی آن هم بكشد.
و اگر دست تر كشيدن بر آن ضرر دارد، بايد اطراف زخم را همان طور كه در وضو گفته شد از بالا به پايين بشويد و بنابر احتياط مستحب مؤكد پارچه يا پلاستيك پاكی روی آن ببندد و دست تر روی آن بكشد و اگر بستن پارچه ممكن نيست، بايد اطراف زخم را بشويد و بنابر احتياط مستحب تيمم هم بنمايد.
و اگر به جای زخم يا دمل، شكستگی در صورت يا دست ها باشد، آنچه گفته شد انجام دهد و به احتياط واجب تيمم هم بنمايد.
ولی چنانچه روی زخم نجس باشد و نمیتواند آن را آب بكشد روی زخم پارچهای ببندد و روی پارچه هم دست بكشد وتيمم هم بكند و اگر دست كشيدن روی آن ممكن نيست يا موجب زياد شدن نجاست بدن میشود، دست تر روی پارچه بكشد و تيمم هم بكند.
و در همه فرض های بالا اگر شستن روی پارچه يا پلاستيك ممكن است بنابر احتياط واجب روی آن را بشويد و دست هم روی آن بكشد.
(مسأله 318) اگر زخم يا دمل و يا شكستگی در جلوی سر يا روی پا باشد و روی آن باز است، چنانچه به هر دليل نتوان روی آن را مسح نمود، بايد پارچه يا پلاستيك پاكی روی آن ببندد و روی آن را با رطوبت آب وضو مسح كند و اگر گذاشتن يا بستن پارچه روی آن ممكن نباشد مسح لازم نيست، ولی بنابر احتياط واجب بايد تيمم هم بنمايد.
(مسأله 319) اگر روی دمل يا زخم يا شكستگی بسته باشد، چنانچه باز كردن ممكن است و زحمت و مشقت هم نداشته باشد و آب هم برای آن ضرر ندارد، بايد روی آن را باز كند و وضو بگيرد، چه زخم و مانند آن در صورت و دستها باشد يا جلوی سر و روی پاها.
(مسأله 320) اگر زخم يا دمل يا شكستگی در صورت يا دست ها باشد و بشود روی آن را باز كرد، چنانچه ريختن آب روی آن ضرر دارد ولی كشيدن دست تر ضرر ندارد، پس اگر ممكن باشد طوری دست تر بكشد كه بگويند آن را شسته بايد چنين كند و كافی است و اگر شستن صدق نمیكند پارچه پاكی روی آن ببندد و روی پارچه را هم دست تر بكشد.
(مسأله 321) اگر نمیشود روی زخم را باز كرد ولی زخم و چيزی كه روی آن گذاشته پاك است و رسانيدن آب به زخم ممكن است و ضرر و مشقت هم ندارد، بايد آب را به روی زخم برساند و اگر نجس است چنانچه آب كشيدن آن و رساندن آب به روی زخم بدون زحمت و مشقت ممكن باشد، بايد آن را آب بكشد و موقع وضو آب را به زخم برساند و در صورتی كه آب برای زخم ضرر دارد يا آنكه رساندن آب به روی زخم ممكن نيست، بايد اطراف زخم را بشويد و اگر جبيره پاك است روی آن را مسح كند و اگر نمیشود روی آن را دست تر كشيد، مثلاً دارويی است كه به دست میچسبد، پارچه پاكی را به طوری كه جزو جبيره حساب شود روی آن ببندد و دست تر روی آن بكشد و اگر اين هم ممكن نيست احتياط واجب آن است كه وضو بگيرد و تيمم هم بنمايد.
و اگر روی زخم بسته يا پارچه روی آن نجس است و نمی شود آن را پاك نمود، پارچه يا پلاستيك پاكی روی زخم ببندد و روی آن را هم دست بكشد و تيمم هم بنمايد و اگر نمی شود دست تر روی آن كشيد دست تر روی پارچه بكشد و تيمم هم بنمايد.
(مسأله 322) اگر جبيره تمام صورت يا تمام يك دست يا تمام هر دو دست را گرفته باشد و يا بيشتر از معمول اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن ممكن نباشد، بايد گذشته از وضوی جبيره بنابر احتياط واجب تيمم هم بنمايد، ولی اگر بيشتر از معمول، اطراف زخم را گرفته و برداشتن آن ممكن باشد، بايد جبيره را بردارد، پس اگر زخم در صورت و دستهاست اطراف آن را بشويد و اگر در سر يا روی پاهاست، اطراف آن را مسح كند و برای جای زخم به دستور جبيره عمل نمايد.
(مسأله 323) اگر جبيره تمام اعضای وضو را گرفته باشد بايد تيمم بنمايد و بنابر احتياط مستحب وضوی جبيرهای هم بگيرد.
(مسأله 324) كسی كه در كف دست و انگشتها جبيره دارد و در موقع وضو دست تر روی آن كشيده است، بايد سر و پا را با همان رطوبت مسح كند.
(مسأله 325) اگر جبيره تمام پهنای روی پا را گرفته، ولی مقداری از طرف انگشتان و مقداری از طرف بالای پا باز است، بايد جاهايی كه باز است روی پا و جاهايی كه جبيره است روی جبيره را مسح كند.
(مسأله 326) اگر در صورت يا دست ها چند جبيره باشد بايد بين آنها را بشويد و اگر جبيره ها در سر يا روی پاها باشد بايد بين آنها را مسح كند و در جاهايی كه جبيره است بايد به دستور جبيره عمل نمايد.
(مسأله 327) اگر در جای وضو، زخم يا جراحت و يا شكستگی نيست، ولی به جهت ديگری آب برای تمام دست و صورت ضرر دارد بايد تيمم كند، و احتياط مستحب آن است كه وضوی جبيرهای هم بگيرد و اگر برای مقداری از دست و صورت ضرر دارد، اطراف آن را بشويد و پارچهای روی آن ببندد و دست تر بر آن بكشد و به احتياط واجب تيمم هم بكند.
(مسأله 328) اگر در جای وضو يا غسل چيزی چسبيده كه برداشتن آن ممكن نباشد يا به اندازهای دشوار است كه نمیتوان تحمل نمود بايد به دستور جبيره عمل نمايد و بنابر احتياط مستحب تيمم هم انجام دهد.
(مسأله 329) كسی كه وظيفه اش تيمم است اگر در بعضی از جاهای تيمم او زخم يا دمل و يا شكستگی باشد، بايد مثل وضوی جبيرهای تيمم جبيره ای كند.
(مسأله 330) احكام غسل جبيره ای نيز همانند احكام وضوی جبيرهای است، ولی بايد آن را ترتيبی بجا آورند و اگر ارتماسی انجام دهند صحت آن محل اشكال است.
(مسأله 331) اگر برای مرضی كه در چشم اوست روی چشم خود را بچسباند، بايد وضو و غسل را جبيرهای انجام دهد و احتياط واجب آن است كه تيمم هم بنمايد.
(مسأله 332) كسی كه نمیداند وظيفهاش تيمم است يا وضوی جبيرهای، بنابر احتياط واجب بايد هر دو را بجا آورد.
(مسأله 333) كسی كه وظيفه اش وضو يا تيمم و يا غسل جبيرهای است، چنانچه بداند تا پايان وقت عذرش برطرف نمی شود، می تواند در اول وقت نماز بخواند، ولی اگر اميد دارد تا پايان وقت عذرش برطرف میشود احتياط واجب آن است كه صبر كند و اگر عذر او برطرف نشد در آخر وقت، نماز را با وضو يا غسل يا تيمم جبيره ای بجا آورد.
(مسأله 334) نمازهايی را كه انسان با وضو يا غسل جبيره ای خوانده است، اگر عذر او در وقت نماز برطرف شود احتياطا دوباره بخواند و اگر وقت گذشته است نمازی كه خوانده صحيح است و به احتياط واجب برای نمازهای بعد وضو بگيرد و يا غسل كند.
دیدگاهتان را بنویسید