احكام قبله
احكام قبله
(مسأله 49) خانه كعبه، در مكه معظمه، قبله مسلمانان جهان است. كسی كه در مسجدالحرام و نزديك كعبه است بايد هنگام نماز به طور دقيق رو به كعبه ايستاده و كعبه را برابر خود قرار دهد، ولی كسانی كه در جاهای دور قرار دارند اگر به گونه ای به سمت خانه خدا بايستند كه گفته شود رو به قبله ايستاده اند كافی است.
(مسأله 50) نماز خواندن به سمت قبله يكی از سه حالت را دارد:
الف ـ اگر ايستاده نماز می خواند، كافی است جلوی بدن، مانند: صورت و سينه، به سمت قبله باشد و لازم نيست سر زانوها و انگشتان پا هم به طرف قبله باشد.
ب ـ چنانچه مجبور باشد نشسته نماز بخواند، بايد به گونه ای قرار گيرد كه صورت، سينه و سر دو زانوی او رو به قبله باشد.
ج ـ اگر مجبور باشد خوابيده نماز بخواند، بايد طوری به پهلوی راست بخوابد كه جلوی بدن او رو به قبله قرار گيرد و اگر نمیتواند، بايد به پهلوی چپ به گونه ای بخوابد كه جلوی بدن او به سمت قبله باشد و اگر به اين طور هم نمیتواند، بايد به پشت به گونه ای بخوابد كه كف پاهای او رو به قبله قرار گيرد.
(مسأله 51) نماز احتياط و سجده يا تشهد فراموش شده حكم اصل نماز را دارد و بايد رو به قبله خوانده شود همچنين بنابر احتياط واجب سجده سهو نيز همين حكم را دارد.
(مسأله 52) نماز مستحبی را میتوان در حال راه رفتن و يا سواره خواند و اگر كسی در اين دو حال نماز مستحبی را بخواند لازم نيست رو به قبله باشد.
(مسأله 53) جستجو برای پيدا كردن سمت قبله واجب است و نمازگزار میتواند به گفته دو شاهد عادل كه از روی نشانه های حسی شهادت می دهند، يا به قول كسی كه از روی قاعده علمی قبله را میشناسد و محل اطمينان است عمل كند و اگر هيچ يك از اين راهها ممكن نشد، بايد به گمانی كه از محراب مسجد مسلمانان يا قبور آنان يا از راه های ديگر پيدا میشود عمل نمايد حتی اگر از گفته فاسق يا كافری كه به واسطه قواعد علمی قبله را می شناسد گمان به قبله پيدا كند كافی است.
(مسأله 54) كسی كه گمان به قبله دارد چنانچه بتواند گمان قويتری پيدا كند، نمی تواند به گمان خود عمل نمايد، مثلاً اگر ميهمان از گفته صاحبخانه گمان به قبله پيدا كند، ولی بتواند از راه ديگر گمان بيشتری حاصل نمايد، نبايد به گفته صاحب خانه قناعت كند.
(مسأله 55) اگر برای پيدا كردن قبله وسيله ای ندارد يا با اينكه كوشش كرده گمانش به طرفی نمیرود، چنانچه وقت نماز وسعت دارد بنابر احتياط واجب چهار نماز به چهار طرف بخواند و اگر به اندازه چهار نماز وقت ندارد به اندازهای كه وقت دارد نماز بخواند، مثلاً اگر فقط به اندازه يك نماز وقت دارد، بايد نماز را به هر طرفی كه میخواهد بخواند، و بنابر احتياط قضای نماز را هم بجا آورد. و بايد نمازها را به گونه ای بخواند كه يقين كند يكی از آنها رو به قبله بوده، يا انحراف آن به طرف دست راست يا دست چپ قبله نرسيده باشد؛ يعنی كمتر از 45 درجه باشد.
(مسأله 56) اگر يقين يا گمان كند كه قبله در يكی از دو طرف است، بايد به هر دو طرف نماز بخواند، ولی احتياط مستحب آن است كه در صورت گمان، به هر چهار طرف نماز بخواند.
(مسأله 57) كسی كه بايد به چند طرف نماز بخواند اگر بخواهد نماز «ظهر و عصر» يا «مغرب و عشا» را بخواند، بلکه لازم آن است كه نماز اول را به هر چند طرف كه واجب است بخواند سپس نماز دوم را شروع كند.
(مسأله 58) كسی كه يقين به قبله ندارد میتواند در كارهايی بجز نماز، مانند سر بريدن حيوان، كه رو به قبله بودن در آن شرط است به گمان عمل نمايد و اگر گمان ممكن نيست، به هر طرف كه انجام دهد صحيح است، ولی در سر بريدن حيوان تا هنگامی كه نياز شديد پيدا نكرده بنابر احتياط ذبح نكند.
دیدگاهتان را بنویسید