احكام قرآن و مسجد-مطهرات
احكام قرآن و مسجد
الف ـ قرآن
(مسأله 182) نجس كردن خط قرآن حرام است و اگر نجس شود بايد فورا آن را آب كشيد، همچنين اگر ورق يا جلد قرآن نجس شود، در صورتی كه بی احترامی به آن باشد بايد آن را آب بكشند.
(مسأله 183) قرار دادن قرآن روی عين نجس، مانند خون و مردار، هر چند آن عين خشك باشد، در صورتی كه بی احترامی به قرآن باشد حرام است و برداشتن قرآن از روی آن واجب می باشد.
(مسأله 184) دادن قرآن به دست كفار و اهل كتاب به اميد هدايت ايشان و به منظور مطالعه و بررسی روی آيات آن در صورتی كه در معرض نجس شدن و هتك و اهانت نباشد و واقعا بخواهند از آن استفاده كننده مانعی ندارد.
(مسأله 185) لمس آيات قرآن و اسامی خداوند بدون طهارت بنا بر احتیاط بدون هتک حرام است، ولی نوشتن آيات قرآن و اسامی خداوند متعال، و نيز لمس گردها و خاك ريزه هايی كه هنگام نوشتن آيات قرآنی بر تخته سياه و مانند آن روی زمين می ريزد، بدون طهارت، اشكال ندارد، همچنين لمس نوارهايی كه قرآن روی آن ضبط شده است، بدون طهارت اشكال ندارد، ولی هتك آنها جايز نيست.
(مسأله 186) هنگام تلاوت قرآن شايسته است انسان به آن گوش دهد و از صحبت كردن پرهيز كند، بلكه در صورتی كه بیاحترامی و هتك به قرآن باشد صحبت كردن جايز نيست، ولی اگر كسی چيزی بپرسد می تواند جواب او را بدهد.
(مسأله 187) در هر يك از سوره های: «سی و دوم (سجده)»، «چهل و يكم (فصّلت)»، «پنجاه و سوم (نجم)»، و «نود و ششم (علق)» يك آيه سجده واجب وجود دارد، هر گاه انسان يكی از اين چهار آيه را بخواند يا به آن گوش دهد، بايد فورا سجده كند. و تفصيل احكام آن در مبحث سجده بيان خواهد شد.
ب ـ مسجد:
(مسأله 188) نجس كردن زمين، سقف، بام و سمت داخلی ديوار مسجد جائز نیست و هر كس بفهمد بايد فورا آن را تطهير نمايد و نیز فرش مسجد و سمت خارجی ديوار آن نيز همين حكم را دارد، ولی اگر واقف سمت خارجی ديوار را جزو مسجد قرار نداده باشد تطهير آن واجب نيست.
(مسأله 189) اگر وقت نماز برسد و وقت وسعت داشته باشد، بايد تطهير مسجد را بر نماز مقدم داشت.
(مسأله 190) اگر نتواند مسجد را تطهير كند يا كمك لازم داشته باشد و پيدا نكند، تطهير مسجد بر او واجب نيست، ولی اگر بیاحترامی به مسجد باشد، بنابر احتياط واجب بايد به كسی كه میتواند تطهير كند اطلاع دهد.
(مسأله 191) اگر مسجدی را غصب كنند و جای آن، خانه و مانند آن بسازند كه ديگر به آن مسجد نگويند، باز هم بنابر احتياط واجب آن را نجس نكنند و اگر نجس شد تطهير نمايند.
(مسأله 192) نهادن جسد ميّت در مسجد پيش از غسل دادن آن اگر موجب سرايت نجاست به مسجد و يا مستلزم هتك احترام نباشد مانعی ندارد، گرچه احوط ترك آن است، ولی اگر ميّت را غسل داده باشند گذاشتن او در مسجد اشكال ندارد.
(مسأله 193) نجس كردن حرم پيامبر و امامان جائز نیست و اگر نجس شود، چنانچه نجس ماندن آن بی احترامی باشد تطهير آن واجب است، بلكه احتياط مستحب آن است كه اگر بیاحترامی هم نباشد آن را تطهير كنند.
(مسأله 194) نصب عكس و پوستر و مانند آن به ديوار مسجد اگر موجب تخريب و ضرر به آن نشود حرام نيست، گرچه وجود عكس هنگام نماز مكروه است.
(مسأله 195) جا گرفتن در مسجد و مانند آن، به هر شكل كه باشد، اگر طول نكشد و به گونه ای باشد كه چنانچه ديگری در آنجا بنشيند عرفا بگويند جای او را غصب كرده، موجب اولويت می شود و استفاده ديگری از آن جايز نيست.
(مسأله 196) انجام مراسم گوناگون در مساجد اگر مزاحم نماز و وعظ و ارشاد نباشد و موجب تخريب و ضرر به مسجد و يا هتك آن نشود اشكال ندارد.
(مسأله 197) نقل و انتقال مالكيت مسجد يا تغيير آن برای كارهای ديگر كه با مسجد بودن منافات دارد جايز نيست و ابزار و لوازم آن، مانند در و پنجره و فرش را اگر به هيچ وجه در همان مسجد يا مساجد ديگر قابل استفاده نباشد میتوانند بفروشند، و پول آن را اگر ممكن است صرف تعمير همان مسجد وگرنه صرف تعمير مساجد ديگر نمايند. و كسانی كه میخواهند فرش يا چيز ديگری برای مساجد يا حسينيه ها و يا حرم امامان : بخرند خوب است آن را وقف نكنند، بلكه به آنجا تمليك نمايند تا متولی يا حاكم شرع بتواند در موقع لزوم آن را مطابق مصلحت تبديل نمايد.
(مسأله 198) ساختن مسجد و تعمير مسجدی كه نزديك به خرابی است مستحب می باشد و اگر مسجد طوری خراب شود كه تعمير آن ممكن نباشد، میتوانند آن را خراب كنند و دوباره بسازند، بلكه مسجدی را كه خراب نشده میتوانند برای احتياج مردم خراب كنند و بزرگتر يا محكمتر بسازند.
(مسأله 199) تميز كردن مسجد و روشن كردن چراغ آن خوب است و كسی كه می خواهد به مسجدی برود مستحب است خود را خوش بو كند و لباس پاكيزه بپوشد و خوب است موقع داخل شدن به مسجد، ابتدا پای راست و خوب است موقع بيرون آمدن ابتدا پای چپ را بگذارد.
(مسأله 200) وقتی انسان وارد مسجد میشود مستحب است دو ركعت نماز به قصد تحيت و احترام مسجد بخواند و اگر نماز واجب يامستحب ديگری هم بخواند كافی است.
(مسأله 201) خوابيدن در مسجد چنانچه انسان ناچار نباشد و صحبت كردن راجع به كارهای دنيا و مشغول صنعت شدن و خواندن شعری كه در آن نصيحت و مانند آن نباشد مكروه است، همچنين مكروه است كه آب دهان يا بينی يا اخلاط سينه را در مسجد بيندازد، يا صدای خود را بلند كند، ولی بلند كردن صدا برای اذان كراهتی ندارد.
دیدگاهتان را بنویسید