تفسیر آیات ۳۰ و ۳۱ سوره روم
تفسیر آیات ۳۰ و ۳۱ سوره روم
فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفاً فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِي فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها لا تَبْدِيلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُونَ (۳۰)
مُنِيبِينَ إِلَيْهِ وَ اتَّقُوهُ وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ لا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكِين (۳۱)
در این دو آیه، الله تعالی خطاب به انسان می فرماید روی خود را برای دین پایدار کن در حالتی که روی تو مستقیم و بدون انحراف است و دین نیز مستقیم و بدون انحراف (حنیف) است. ای انسان ملازم فطرت الهی باش که همانا فطرت و آفرینش انسانها بر آن است. یعنی آنچه درون انسانها و آنچه در متن مطلقِ هستی و الله تعالی میباشد توحید است، نه شرک است و نه کفر.
ای انسان، بین روی تو و حقیقت و منزلت و مقام و شان تو، و الله تعالی و دین تفاوتی نیست. آنچه در آیه مد نظر است پا برجا بودن این منزلت و حقیقت انسان برای دین و الله است که منزلت انسان از حالت مستقیم و اعتدال خارج نشود و جابجایی برای فطرت انسانها در مسیر فطرت الهی نیست. این دین، روشن، بادوام و قوام دهنده است لکن بسیاری از انسانها نمیدانند. این به این معنی است که انسانها همه در مسیر توحید در حرکت هستند و هرگاه به هر علتی خارج شوند باز رجوع میکنند.
پس ای انسانها حدود الهی و دینی را رعایت کنید و نماز(عبادت) را بپا دارید و از مشرکان و خارجان از توحید نباشید.
دیدگاهتان را بنویسید