تكبيرة الاحرام
تكبيرة الإحرام
(مسأله 176) گفتن «اللّه أكبر» در آغاز هر نماز، واجب و ركن است و بايد دو كلمه «اللّه» و «اكبر» و نيز حروف آن پشت سر هم گفته شود، همچنين نمازگزار بايد اين دو كلمه را به عربی صحيح بگويد و اگر به عربی غلط يا ترجمه آن را بگويد كفايت نمیكند.
(مسأله 177) بنابر احتياط تكبيرة الإحرام نماز را به كلمه ای كه پيش از آن میگويد، مثلاً به اقامه يا دعايی كه پيش از آن میخواند نچسباند.
(مسأله 178) اگر نمازگزار بخواهد «اللّه أكبر» را به كلمه ای كه بعد از آن میگويد مثلاً به «بِسمِ اللّه الرَّحمنِ الرَّحيم» بچسباند، بنابر احتياط «ر» «اكبر» را ضمه بدهد.
(مسأله 179)هنگام گفتن تكبيرة الإحرام بايد بدن آرام باشد، پس چنانچه از روی عمد در حال حركت، تكبيرة الإحرام را بگويد نمازش را دوباره بخواند. و اگر از روی اشتباه حركت كند احتياطا نماز را تمام كند و دوباره بخواند، هر چند در اين حالت صحت تكبير و نماز خالی از قوت نيست، مگر اينكه ايستادن صدق نكند.
(مسأله 180) مستحب است هنگام گفتن تكبيرة الإحرام و تكبيرهای ديگر نماز دستها را تا برابر گوش يا برابر صورت بالا ببرد.
(مسأله 181) تكبير و حمد و سوره و ذكر و دعا را بايد طوری بخواند كه خودش بشنود و اگر به واسطه سنگينی گوش يا ناشنوايی و يا سر و صدای زياد نمیشنود، بايد طوری بگويد كه اگر مانعی نباشد بشنود.
(مسأله 182)كسی كه لال است يا زبان او بيماری دارد به گونه ای كه نمی تواند تكبيرة الإحرام را درست بگويد، بايد هر طوری كه میتواند بگويد و اگر بكلی توان گفتن آن را ندارد، بايد از قلب خود بگذراند و برای تكبير، با انگشت اشاره كند و اگر می تواند زبان را هم حركت دهد.
(مسأله 183) اگر بعد از گفتن تكبيرة الإحرام، شك كند كه آن را صحيح گفته يا نه، چنانچه مشغول خواندن چيزی شده و شك كرده به شك خود اعتنا نكند و اگر چيزی نخوانده بنابر احتياط واجب صورت خود را از قبله برگرداند و سپس تكبير را اعاده نمايد و اگر با همان تكبير نماز را تمام كند و دوباره بخواند بهتر است.
دیدگاهتان را بنویسید