شرايط نماز جماعت
شرايط نماز جماعت
شرط اول: بين امام و مأموم حائل نباشد.
(مسأله 581) در نماز جماعت بايد بين مأموم و امام جماعت پرده يا چيز ديگری كه مانع صدق ارتباط و يك جماعت بودن است فاصله نشود، همچنين نبايد ميان مأموم و مأموم ديگری كه به واسطه او به امام متصل شده است چنين چيزی فاصله شود، ولی اگر امام جماعت، مرد و مأموم زن باشد و بين آن زن و امام يا بين آن زن و مأموم مرد ديگری كه زن به واسطه او به امام متصل شده است پرده يا مانند آن باشد اشكال ندارد، ولی بايد به شكلی باشد كه همه آنان يك اجتماع شمرده شوند.
(مسأله 582) اگر امام جماعت در محراب باشد و كسی پشت سر او اقتدا نكرده باشد، افرادی كه در دو سمت محراب ايستادهاند و به واسطه ديوار محراب امام را نمی بينند نمیتوانند اقتدا نمايند، ولی اگر كسی پشت سر امام اقتدا كرده باشد، اقتدا كردن كسانی كه دو طرف محراب ايستاده اند و به آن مأموم متصلند، ولی به واسطه ديوار محراب امام را نمی بينند، بنابر اقوی صحيح است.
(مسأله 583) اگر به واسطه طولانی بودن صف اول، كسانی كه دو طرف صف ايستادهاند امام جماعت را نبينند می توانند اقتدا كنند، همچنين اگر به واسطه طولانی بودن يكی از صف های ديگر، كسانی كه در دو سمت آن ايستاده اند صف جلوی خود را نبينند میتوانند اقتدا نمايند.
(مسأله 584) اگر صف های جماعت تا درِ مسجد برسد، كسی كه مقابل در و پشت صف ايستاده و نيز كسانی كه پشت سر او ايستادهاند نمازشان صحيح می باشد، بلكه بنابر اقوی، نماز كسانی كه دو طرف او ايستادهاند و صف جلو را نمیبينند نيز صحيح میباشد.
(مسأله 585) كسی كه پشت ستون ايستاده، اگر از طرف راست يا چپ به وسيله مأموم ديگر به امام متصل نباشد نمیتواند اقتدا كند، ولی اگر از دو طرف يا يك طرف متصل باشد اما با صف جلو اتصال نداشته باشد، بنابر اقوی جماعتش صحيح است.
شرط دوم: جای ايستادن امام از مأموم بلندتر نباشد.
(مسأله 586) نبايد جايی كه امام جماعت ايستاده از جای مأموم بلندتر باشد، ولی اگر زمين سراشيب باشد و امام در طرف بلندتر بايستد، در صورتی كه سراشيبی آن زياد نباشد، بلكه به گونه ای باشد كه به آن زمين مسطح بگويند، مانعی ندارد.
(مسأله 587) اگر جای ايستادن مأموم از جای امام جماعت بلندتر باشد، در صورتی كه بلندی به مقدار متعارف باشد به گونهای كه همه آنان يك اجتماع شمرده شوند، اشكال ندارد، ولی اگر بلندی زياد باشد به شكلی كه همه آنان يك جمعيت شمرده نشوند، جماعت اشكال دارد.
شرط سوم: بنابر احتياط واجب، فاصله بين امام و مأموم، يا مأمومين با يكديگر، بيشتر از يك گام معمولی نباشد.
ملاک عدم فاصله عرفی می باشد. بنا بر این بک گام و امثال آن تعیین مصادیق عرفی است و صدق عرفی در جماعت واحد ملاک می باشد.
(مسأله 588) احتياط واجب آن است كه بين جای سجده مأموم و جای ايستادن امام جماعت بيشتر از يك گام معمولی فاصله نباشد، همچنين اگر انسان به واسطه مأمومی كه جلوی او ايستاده به امام متصل باشد، بنابر احتياط واجب بايد فاصله جای سجدهاش از جای ايستادن او بيشتر از يك گام معمولی نباشد و احتياط مستحب آن است كه جای سجده مأموم با جای كسی كه جلوی او ايستاده، بيش از حد لازمِ متعارف فاصله نداشته باشد.
(مسأله 589) اگر مأموم به واسطه كسی كه سمت راست يا چپ او اقتدا كرده به امام جماعت متصل باشد و از جلو به او متصل نباشد، بنابر احتياط واجب بايد با كسی كه سمت راست يا چپ او اقتدا كرده بيشتر از يك گام معمولی فاصله نداشته باشد.
(مسأله 590) اگر بين كسانی كه در صف اول ايستادهاند بچه مميّز؛ يعنی بچهای كه خوب و بد را تشخيص میدهد، فاصله شود، چنانچه اطمينان داشته باشند كه نماز او صحيح است میتوانند اقتدا كنند، بلكه فاصله شدن يك بچه غير مميّز نيز در صورتی كه فاصله كم باشد، مانعی ندارد.
شرط چهارم: مأموم جلوتر از امام نايستد.
(مسأله 591) مأموم نبايد جلوتر از امام جماعت بايستد و بنابر احتياط مستحب مساوی او هم نباشد، بلكه در تمام حالات كمی از او عقبتر باشد.
دیدگاهتان را بنویسید