قضای سجده و تشهد فراموش شده
قضای سجده و تشهد فراموش شده
(مسأله 407) اگر نمازگزار سجده يا تشهدی را فراموش كند و پيش از ركوع ركعت بعد يادش بيايد، بايد بنشيند و آن را انجام دهد و پس از اتمام نماز بنابر احتياط برای هر يك از قيام و ذكر بيجا دو سجده سهو انجام دهد، ولی اگر پس از رسيدن به ركوع يا بعد از آن متوجه شود، بايد پس از سلام با رعايت تمام شرايط نماز، قضای آن را بجا آورد و بعد از آن دو سجده سهو نيز انجام دهد.
(مسأله 408) سجده يا تشهد فراموش شده يكی از دو صورت را دارد:
الف ـ آنكه سجده يا تشهد فراموش شده از ركعت آخر نماز باشد و پس از سلام نماز يادش بيايد، كه در اين صورت چنانچه كاری كه عمدی و سهوی آن نماز را باطل میكند، مثل رو گرداندن از قبله، انجام نداده باشد، بنابر احتياط واجب بدون قصد ادا و قضا سجده يا تشهد فراموش شده را انجام دهد و پس از آن نماز را در صورت قضای سجده با تشهد و سلام و در صورت قضای تشهد با سلام تمام كند و علاوه بر دو سجده سهوی كه برای قضای تشهد يا سجده بجا میآورد برای هر يك از سلام يا تشهد بيجا و يا كلام بيجا دو سجده سهو بجا آورد.
ب ـ آنكه سجده يا تشهد فراموش شده مربوط به ركعات ديگر باشد، كه بايد پس از سلام نماز قضای آن را نيّت كرده و بجا آورد و سپس دو سجده سهو نيز انجام دهد.
(مسأله 409) اگر سجده يا تشهد را چند مرتبه فراموش كند، مثلاً يك سجده از ركعت اول و يك سجده از ركعت دوم فراموش نمايد، بايد پس از نماز قضای هر دو را با سجده های سهوی كه برای آنها لازم است بجا آورد و بنابر احتياط قضای اول را اول و قضای دوم را دوم بجا آورد و بعد سجده های سهو را نيز انجام دهد.
(مسأله 410) اگر يك سجده و يك تشهد را فراموش كند احتياط واجب آن است كه هر كدام را اول فراموش كرده اول قضا نمايد و اگر نداند كدام يك اول فراموش شده احتياطا يك سجده و يك تشهد و بعد يك سجده ديگر بجا آورد، يا يك تشهد و يك سجده و بعد يك تشهد ديگر بجا آورد تا يقين كند سجده و تشهد را به ترتيبی كه فراموش كرده قضا نموده است.
(مسأله 411) اگر بين سلام نماز و قضای سجده يا تشهد كاری كند كه اگر عمدا يا از روی اشتباه در نماز اتفاق بيفتد نماز باطل می شود، مثلاً پشت به قبله نمايد، بايد قضای سجده و تشهد را بجا آورد و نمازش صحيح است، ولی احتياط مستحب آن است كه نماز را هم دوباره بخواند.
(مسأله 412) اگر بين سلام نماز و قضای سجده يا تشهد كاری كند كه برای آن سجده سهو واجب میشود ـ مثلاً از روی اشتباه حرف بزند ـ بايد سجده يا تشهد را قضا كند و علاوه بر دو سجده سهوی كه برای قضای سجده يا تشهد بجا می آورد بنابر احتياطِ مستحب دو سجده سهو ديگر هم انجام دهد.
(مسأله 413) اگر نداند كه سجده را فراموش كرده يا تشهد را، بايد هر دو را قضا نمايد و هر كدام را اول بجا آورد اشكال ندارد.
(مسأله 414) اگر شك دارد كه سجده يا تشهد را فراموش كرده يا نه، واجب نيست قضا نمايد.
(مسأله 415) كسی كه بايد سجده يا تشهد را قضا نمايد اگر برای كار ديگری هم سجده سهو بر او واجب شود، بنابر احتياط واجب بايد بعد از نماز ابتدا سجده يا تشهد را قضا نمايد و سپس سجده های سهو را بجا آورد.
(مسأله 416) اگر شك دارد قضای سجده يا تشهد فراموش شده را انجام داده يا نه، چنانچه وقت نماز نگذشته بايد قضا كند، بلكه اگر وقت نماز گذشته باشد بنابر احتياط واجب قضای آن را بجا آورد.
دیدگاهتان را بنویسید