قنوت
قنوت
(مسأله 309) در تمام نمازهای واجب و مستحب پيش از ركوع ركعت دوم مستحب است «قنوت» خوانده شود، مگر در «نماز جمعه» كه در ركعت اول، پيش از ركوع، و در ركعت دوم، پس از ركوع خوانده می شود و در «نماز وتر» كه يك ركعت است و قنوت در همان ركعت خوانده می شود. و قنوت را در «نماز شفع» به اميد ثواب بخواند. و در «نماز آيات» پنج قنوت مستحب است، و در «نماز عيد فطر و قربان» بنابر احتياط واجب نُه قنوت، به ترتيبی كه در جای خود گفته خواهد شد خوانده می شود.
(مسأله 310) نمازگزار بايد در حال قنوت دستها را بلند كند و خوب است به اميد ثواب، كف دو دست را برابر صورت بلند كند و در كنار هم به سوی آسمان نگه دارد و بجز شست بقيه انگشت ها را به هم بچسباند و به كف دستها نگاه كند.
(مسأله 311) در قنوت هر ذكری گفته شود، گرچه يك «سُبحانَ اللّه» باشد كافی است و بهتر است اين ذكر خوانده شود: «لا إلهَ اِلاّ اللّهُ الحَليمُ الكَريم، لا إلهَ اِلاَّ اللّهُ العَلِی العَظيم، سُبْحانَ اللّهِ رَبِّ السَّمواتِ السَّبْعِ وَ رَبِّ الْأَرَضينَ السَّبْعِ وَ ما فيهِنَّ وَ ما بَيْنَهُنَّ وَ رَبِّ العَرْشِ العَظيمِ وَ الحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ العالَمينَ».
(مسأله 312) مستحب است نمازگزار قنوت را بلند بخواند، مگر در نماز جماعت كه اگر امام جماعت صدای او را بشنود بلند خواندن آن مستحب نيست.
(مسأله 313) اگر كسی عمدا قنوت را نخواند قضا ندارد، ولی اگر فراموش كرده باشد، چنانچه پيش از آنكه به اندازه ركوع خم شود، يادش بيايد مستحب است بايستد و بخواند و اگر در ركوع يا پس از ركوع يادش بيايد، مستحب است پس از ركوع قضا نمايد و چنانچه در سجده يا بعد از آن متوجه شود، مستحب است پس از سلام نماز آن را قضا نمايد.
دیدگاهتان را بنویسید