كسانی كه روزه بر آنها واجب نيست
كسانی كه روزه بر آنها واجب نيست
- (مسأله 154) كسانی كه روزه بر آنها واجب نيست عبارتند از:
1 ـ كسی كه به علت پيری، توانايی روزه گرفتن ندارد و يا روزه گرفتن برای او مشقت داشته باشد، ولی در صورت دوم و نيز بنابر احتياط واجب در صورت اول بايد برای هر روز يك مدّ طعام به فقير بدهد، هر چند بهتر، پرداخت دو مدّ طعام می باشد. و چنين شخصی اگر بتواند پس از ماه رمضان بدون مشقت، روزه های خود را قضا كند بنابر احتياط مستحب قضای آن را بجا آورد.
2 ـ كسی كه مرضی دارد يا زياد تشنه میشود و توان و تحمل تشنگی را ندارد يا برای او مشقت دارد و در صورت دوم و نيز بنابر احتياط واجب در صورت اول بايد برای هر روز باید يك مدّ طعام به فقير بدهد. و بيشتر از مقدار ضرورت آب نياشامد و چنانچه بعد بتواند روزه بگيرد بنابر احتياط روزه هايی را كه نگرفته قضا نمايد.
3 ـ زنی كه وضع حمل او نزديك است و روزه برای بچه او زيان دارد يا موجب ضرر برای خود او می شود و در صورت اول و نيز بنابر احتياط واجب در صورت دوم بايد برای هر روز يك مدّ طعام به فقير بدهد و در هر دو صورت بنابر احتیاط واجب روزه هايی را كه نگرفته قضا نمايد.
4 ـ زنی كه بچه شير می دهد و شير او كم است، چه مادر بچه باشد يا دايه او و چه با اجرت شير دهد يا بی اجرت، و روزه برای بچه ای كه شير می خورد يا برای خود او ضرر دارد و در صورت اول و نيز بنابر احتياط واجب در صورت دوم، بايد برای هر روز يك مدّ طعام به فقير بدهد و در هر دو صورت، بايد روزه هايی را كه نگرفته قضا نمايد. و اگر كسی پيدا شود كه بدون اجرت يا با گرفتن اجرت از پدر يا مادر بچه يا فرد ديگر، بچه را شير دهد بنابر احتياط بچه را به او بدهد و روزه را بگيرد.
- (مسأله 155) اگر روزه موجب ضعف انسان گردد نمی تواند از گرفتن آن خودداری كند، ولی اگر به حد حرج و مشقت برسد میتواند روزه نگيرد و بعد قضای آن را بجا آورد، ولی بنابر احتياط واجب تنها به مقدار ضرورت غذا يا آب مصرف نمايد.
- (مسأله 156) دختری كه به سن بلوغ رسيده، ولی از لحاظ جسمی به گونه ای است كه انجام عبادات، مخصوصا روزه، برای او مقدور نيست يا عسر و حرج دارد و يا موجب زيان و ضرر برای اوست تكليف از او ساقط می شود، ولی هر وقت توانست بايد آن را قضا نمايد.
دیدگاهتان را بنویسید