نافله های شبانه روزی و وقت آن ها
نافله های شبانه روزی و وقت آن ها
(مسأله 41) نمازهای مستحبی بسيار است و به آنها «نافله» میگويند. از ميان نمازهای مستحبی به خواندن نافله های شبانه روز بيشتر سفارش شده است. نمازهای نافله شبانه روز در غير روز جمعه، سی و چهار ركعت و در روز جمعه، سی و هشت ركعت است.
ترتيب نافله های شبانه روز به شرح زير است:
الف ـ «نافله نماز ظهر» هشت ركعت است كه به صورت چهار نماز دو ركعتی، پيش از نماز ظهر خوانده میشود و وقت آن بنابر مشهور، از اول ظهر است تا هنگامی كه سايه شاخص[1] دو هفتم آن شود.
ب ـ «نافله نماز عصر» هشت ركعت است كه به صورت چهار نماز دو ركعتی، پيش از نماز عصر خوانده میشود و وقت آن بنابر مشهور، تا هنگامی است كه سايه شاخص به چهار هفتم آن برسد. و اگر بخواهند نافله ظهر و عصر را بعد از دو وقتی كه گفته شد بخوانند، بهتر است نافله ظهر را بعد از نماز ظهر و نافله عصر را بعد از نماز عصر بجا آورند و بنابر احتياط واجب نيّت ادا يا قضا نكنند.
ج ـ «نافله نماز مغرب» چهار ركعت است كه به صورت دو نماز دو ركعتی، بعد از نماز مغرب خوانده میشود و وقت آن بنابر مشهور، پس از نماز مغرب تا وقتی است كه سرخی طرف مغرب كه بعد از غروب آفتاب در آسمان پيدا میشود بكلی ناپديد شود، ولی بعيد نيست كه وقت آن تا آخر وقت نماز مغرب باشد، هر چند احتياط آن است كه در اين صورت بدون نيّت ادا يا قضا بجا آورند.
د ـ «نافله نماز عشا» دو ركعت است كه بنابر احتياط واجب نشسته میخوانند و دو ركعت آن يك ركعت ايستاده محسوب میشود و وقت آن بعد از تمام شدن نماز عشا تا نيمه شب است و بهتر است بلافاصله پس از نماز عشا خوانده شود.
هـ ـ «نافله نماز صبح» دو ركعت است و پيش از نماز صبح خوانده میشود و وقت آن بعد از گذشتن از نصف شب به مقدار خواندن يازده ركعت نماز شب است، ولی احتياط آن است كه قبل از فجر اول نخوانند، مگر آنكه متصل به نماز شب بخوانند كه در اين صورت مانعی ندارد. و پايان وقت نافله صبح هنگامی است كه سرخی طرف مشرق نمايان شود.
وـ «نافله شب» يازده ركعت است: هشت ركعت آن به نيّت «نافله شب» ـ به صورت چهار نماز دو ركعتی ـ خوانده میشود و دو ركعت ديگر به نيّت «نماز شفع» و يك ركعت به نيّت «نماز وتر» میباشد. وقت نافله شب از نيمه شب تا اذان صبح است و بهتر آن است كه نزديك اذان صبح خوانده شود.
(مسأله 42) در روز جمعه چهار ركعت به شانزده ركعت نماز نافله ظهر و عصر افزوده میشود؛ به اين معنا كه بيست ركعت نافله پيش از نماز ظهر و عصر خوانده میشود. و بهتر آن است كه شش ركعت آن هنگام بالا آمدن آفتاب، شش ركعت نزديك ظهر، دو ركعت هنگام ظهر و شش ركعت پس از نماز جمعه خوانده شود.
(مسأله 43) اگر بخواهد نافله ظهر و عصر را در غير روز جمعه، پيش از ظهر بخواند، بنابر احتياط به اميد ثواب بخواند مگر آنكه بداند در وقت آن نمیتواند بخواند كه در اين صورت به قصد ورود نيز میتواند بجا آورد.
(مسأله 44) نافله ظهر و عصر را نبايد در سفر خواند، ولی نافله عشا را میتوان در سفر بجا آورد و احتياط آن است كه به اميد ثواب خوانده شود.
(مسأله 45) نمازهای نافله را بايد دو ركعتی بجا آورد، جز نماز وتر كه يك ركعت میباشد. و مستحب است در ركعت دوم نمازهای نافله و نيز در نماز وتر قنوت را بخوانند، ولی در نماز شفع اگر بخواهند قنوت را بجا آورند به اميد ثواب باشد.
(مسأله 46)نمازهای نافله را میتوان نشسته خواند، ولی بهتر است دو ركعت نماز نافله نشسته را يك ركعت حساب كند.
(مسأله 47) مسافر و كسی كه برای او سخت است نافله شب را بعد از نصف شب بخواند، میتواند آن را در اول شب بجا آورد.
[1]. معنای «شاخص» در مسأله «5» بيان شده است.
دیدگاهتان را بنویسید