نجاسات
نجاسات
(مسأله 57) «نجاسات» دوازده چيز می باشد:
«بول»، «غاِئط»، «مـنـی»، «مــردار»، «خــون»، «سـگ»، «خــوك»، کافر «شـراب»، «فقّاع» و بنابر احتـيـاط واجب، «عـرق حيوان نجاستخوار» و «عرق جنب از حرام».
1 و 2 ـ بول و غائط:
(مسأله 58) بول و غائط انسان و هر حيوان حرام گوشتی كه خون جهنده دارد؛ يعنی اگر رگ آن را ببرند خون از آن میجهد، نجس است و بنابر احتياط واجب بايد از ادرار حيوان حرام گوشتی هم كه خون جهنده ندارد پرهيز نمود، ولی پرهيز از مدفوع آن لازم نيست. و فضله حشرات كوچك مانند پشه و مگس كه گوشت ندارند پاك است.
(مسأله59) بنابـر احتياط واجب بايد از ادرار و مـدفـوع حيوان نجاسـتـخوار و حيوانی كه انسان با آن نزديكی نموده و گوسفندی كه گوشت آن از خوردن شير خوك محكم شده پرهيز نمود.
3 ـ منی:
(مسأله60) منی حيوانی كه خون جهنده دارد نجس است، هر چند در منی حيوانات حلال گوشت، حكم به نجاست خالی از اشكال نيست، ولی مطابق احتياط است.
4 ـ مردار:
(مسأله61)مرده حيوانی كه خون جهنده داشته نجس است، خواه خودش مرده باشد يا بدون رعايت دستور اسلام آن را كشته باشند. و ماهی، چون خون جهنده ندارد، گرچه در آب بميرد پاك است.
(مسأله 62) اجزايی از بدن حـيوان مرده كه در اصل روح نداشته مانند : پشم، مو و كرك، پاك است و استخوان و دندان نيز اگر روح نداشته باشد پاك میباشد، ولی همين اجزا از حيوان نجسالعين؛ يعنی: سگ و خوك، نجس میباشد.
(مسأله 63)اگر از بدن انسان يا حيوانی كه خون جهنده دارد، در حالی كه زنده است، گوشت يا چيز ديگری را كه روح دارد جدا كنند نجس میباشد.
(مسأله 64) پوستهای مختصر لب و جاهای ديگر بدن كه هنگام افتادن آن رسيده، گرچه آن را جدا كنند پاك است، ولی بنابر احتياط واجب بايد از پوستی كه زمان افتادنش نرسيده و آن را جدا كردهاند اجتناب نمود.
(مسأله 65) تخم مرغی را كه از شكم مرغ مرده بيرون میآورند، اگر پوست روی آن سفت شده باشد پاك است، ولی بايد ظاهر آن را آب كشيد.
(مسأله 66) اگر بره و بزغاله، پيش از آنكه علفخوار شوند بميرند، پنيرمايهای كه در شيردان آنها میباشد پاك است، ولی بنابر احتياط واجب بايد ظاهر آن را آب كشيد.
(مسأله 67) داروهای روان، عطر، روغن، واكس و صـابونی كه از كـشورهای خارج وارد میكنند، اگر انسان به نجس بودن آنها يقين ندارد پاك است، همچنين گوشت و پيه و چرمی كه در بازار مسلمانان فروخته میشود پاك است، ولی اگر فروشنده كافر باشد و ندانيم آن را از مسلمان گرفته يا نه، نجس است؛ همچنين اگر فروشنده مسلمان باشد و بدانيم آن را از كافر گرفته و رسيدگی نكرده كه از حيوانی است كه مطابق دستور شرع كشته شده يا نه، نجس میباشد.
5 ـ خون:
(مسأله68 ) خون انسان و هر حيوانی كه خون جهنده دارد (يعنی حيوانی كه اگر رگ آن را ببرند خون از آن مى جهد) نجس است؛ پس خون حيواناتی مانند ماهی و پشه كه خون جهنده ندارند پاك میباشد.
(مسأله69) اگر حيوان حلال گوشتی را به دستوری كه در شرع معيّن شده بكشند و خون آن به مقدار معمول خارج شود، بقيه خونی كه در بدن حيوان میماند پاك است؛
هرچند خوردن آن حرام میباشد، مگر اينكه مستهلك شده و مشخص نباشد. ولی اگر به علت نفس كشيدن يا به واسطه اينكه سر حيوان در جای بلندی بوده خون به بدن حيوان برگردد، آن خون نجس است و بنابر احتياط واجب بايد از خون بستهای كه در قلب و يا خونی كه در اجزای حرام حيوان، مانند سپرز و تخمها، مانده است پرهيز شود.
(مسأله 70) بنابر احـتياط واجب بايد از خونی كه در تخم مرغ است اجتناب شود و خوردن آن حرام است، ولی اگر آن خون در رگ و يا زرده باشد و پاره نشده باشد، بقية تخممرغ، پاك و حلال است.
(مسأله 71) خونی كه گاهی موقع دوشيدن شير ديده میشود نجس است و شير را نجس میكند.
(مسأله 72) خونی كه به واسطه كوبيده شدن، زير ناخن يا زير پوست میميرد، اگر طوری باشد كه ديگر به آن خون نگويند پاك است، هر چند فرض آن مشكل است. و اگر به آن خون بگويند، تا وقتی كه زير پوست يا ناخن است برای وضو و غسل اشكال ندارد، اما هر گاه سوراخ شود، اگر مشقت ندارد بايد برای وضو و غسل خون را بيرون آورند؛ و اگر مشقت و زحمت دارد بايد اطراف آن را به طوری كه نجاست زياد نشود بشويند و پـارچه يا پلاستيك يا چيزی مثل آنها بر روی آن ببندند و روی آن دست تـر بكشند و بنابر احتياط واجب تيمم هم بكنند.
(مسأله 73) اگر انسان نداند كه خون زير پوست مرده است يا گوشت به واسطة كوبيده شدن به آن حالت درآمده پاك است، ولی معمولاً در اثر كوبيده شدن، خون زير پوست میميرد.
(مسأله 74) اگر موقع جوشيدن غذا ذرهای خون در آن بيفتد تمام غذا و ظرف آن نجس میشود و بنابر احتياط مستحب، جوشيدن و حرارت و آتش پاك كننده نيست.
(مسأله 75 ) زرداب های كه در حال بهبود زخم در اطراف آن پيدا می شود، اگر معلوم نباشد با خون آميخته شده پاك است.
6 و 7 ـ سگ و خوك:
(مسأله 76) سگ و خوكی كه در خشكی زندگی میكنند، حتی مو و استخوان و پنجه و ناخن و رطوبت های آنها نجس است، ولی سگ و خوك دريايی نجس نمیباشند.
8- کافر:
(مسأله 77) كسی كه منكر خداست، يا برای خدا شريك قرار میدهد، يا پيامبری خاتمالانبياء، حضرت محمّد بن عبداللّه (ص) و يا معاد را قبول ندارد، كافر و نجس میباشد.
(مسأله 78) كسی كه ضروری شریعت را؛ يعنی چيزی را كه مثل نماز و روزه، مسلمانان جزو دين اسلام میدانند، منكر شود، چنانچه بداند آن چيز ضروری شریعت است و انكار آن به انكار خدا يا توحيد و يا نبوت باز میگردد كافر و نجس میباشد .
(مسأله 79) اگر مسلمانی به يكی از چهارده معصوم :، در حال اختيار و حالت طبيعی، دشنام دهد و يا با آنان دشمنی ورزد، در كافر و نجس میباشد.
(مسأله 80) اگر پدر و مادر بچه نابالغ كافر باشند بچه حکم پدر و مادر را دارد.
(مسأله 81) اگر بچه نابالغِ كافر به حدی رسيده باشد كه خوبی و بدی را تشخيص دهد و در آن حال اسلام اختيار كند، مسلمان و پاك است، هر چند پدر و مادر او كافر باشند.
(مسأله 82) كسی كه معلوم نيست مسلمان است يا نه، پاك میباشد، ولی احكام ديگر مسلمانان را ندارد، مثلاً نمیتواند زن مسلمان بگيرد و نبايد در قبرستان مسلمانان دفن شود، مگر اينكه اسلام او احراز شود يا در بلاد اسلامی باشد.
(مسأله 83) «نجاست کافر،خبثی نیست بلکه حدثی است و لذا با شهادتین آن نجاست برطرف می شود.»
9- شراب:
(مسأله 84) شراب و هر چيز مست كنندهای كه به خودی خود روان باشد، نجس و خوردن آن حرام و موجب حد شرعی است و اگر مثل بنگ و حشيش روان نباشد و در آن آب بريزند كه روان شود پاك است، ولی خوردن آن حرام است.
(مسأله 85) الكلهايی كه در امور پزشكی و برای ضد عفونی و در مواردی برای رنگآميزی به كار میرود، اگر انسان نداند از چيز مست كننده روان ساخته شده، پاك است و اگر بداند از چيز مست كننده روان گرفته شده نجس است.
(مسأله86) استفاده از عطرها يا ادكلنها در صورتی كه انسان نداند از چيز مستكنندة روان ساخته شده است اشكال ندارد.
(مسأله 87) اگـر از نـفت كه عنصـر مايع و روان است الكـل به دسـت آورند، در صورتی كه مست كننده نباشد پاك است.
(مسأله 88) انگور و آب انگوری كه به خودی خود جوش آمده، نجس و حرام است و اگر به واسطه پختن جوش بيايد خوردنش حرام است و بنابر احتياط واجب بايد از آن و همچنين از خرما، مويز، كشمش و آب آنها، اگر جوش بيايد و يا جوش بياورند پرهيز نمود و چنانچه شك كنند جوش آمده يا نه پرهيز لازم نيست. پس اگر كشمش را لابلای پلو يا ميان دلمه و مانند آن بگذارند و شك كنند كه مغز آن جوش آمده، پاك و حلال است.
10ـ فقّاع:
(مسأله 89) «فقّاع» كه از جـو گـرفته میشود و به آن «آبجـو» میگـويند، نـجس و خوردن آن حرام است، ولی آبی كه به دستور طبيب از جو میگيرند و به آن «ماءالشعير» میگويند و به هيچوجه مست كننده نيست، پاك و خوردن آن حلال است.
11ـ عرق جنب از حرام:
(مسأله 90) بنابر احتياط بايد از عرق كسی كه از راه حرام جنب شده ـ مانند عرق كسی كه در حال زنا يا لواط يا استمنا و… و يا بعد از آن، از بدن او بيرون میآيد ـ اجتناب شود و نبايد با بدن و لباس آلوده به اين عرق نماز بخوانند.
(مسأله91) بنابر احتياط بايد از عرق جنابت كسی كه با زن خود در وقتی كه نزديكی با او حرام است ـ مانند: وقت حيض، نفاس و يا در حال روزه ماه رمضان ـ نزديكی كرده اجتناب شود و با بدن و لباس آلوده به آن نماز هم نخواند.
(مسأله92) اگر جنب از حرام به جای غسل تيمم نمايد و پس از آن عرق كند، بنابر احتياط بايد از عرق خود پرهيز نمايد و با آن نماز هم نخواند.
12ـ عرق حيوان نجاستخوار:
(مسأله 93) بنابر احتياط بايد از عرق شتر نجاستخوار، بلكه هر حيوان ديگری كه به خوردن مدفوع انسان عادت كرده ـ به طوری كه عمده خوراك آن مدفوع انسان باشد ـ پرهيز شود.
دیدگاهتان را بنویسید