نماز احتياط
نماز احتياط
(مسأله 382) كسی كه نماز احتياط بر او واجب شده بايد پس از سلام نماز بلافاصله نيّت نماز احتياط كند و تكبيرة الاحرام بگويد و پس از آن فقط سوره حمد را بخواند و به ركوع رود و دو سجده را بجا آورد، حال اگر يك ركعت نماز احتياط بر او واجب بوده پس از سجده دوم تشهد را بخواند و سلام دهد و اگر دو ركعت نماز احتياط بر او واجب بوده بايد پس از سجده دوم يك ركعت ديگر بخواند و پس از تشهد سلام دهد و نماز را تمام كند.
(مسأله 383)اگر نماز احتياط و قضای يك سجده يا قضای يك تشهد يا دو سجده سهو بر او واجب شود، بايد اول نماز احتياط را بجا آورد.
(مسأله 384) اگر در شماره ركعت های نماز شك كند به گونه ای كه نماز احتياط بر او واجب شود، ولی بعد از نماز شك او برطرف گردد، چند صورت دارد:
الف ـ اگر پيش از شروع در نماز احتياط بفهمد نمازی كه خوانده درست بوده، لازم نيست نماز احتياط را بخواند و اگر در بين نماز احتياط بفهمد لازم نيست آن را تمام نمايد.
ب ـ اگر پيش از شروع در نماز احتياط بفهمد ركعتهای نمازش كم بوده، چنانچه كاری كه عمدی و سهوی آن نماز را باطل میكند انجام نداده بايد آنچه را از نماز نخوانده بخواند و برای سلام بيجا دو سجده سهو بيجا بجا آورد و اگر سهوا كلام بيجايی هم گفته باشد دو سجده سهو نيز برای كلام بيجا بجا آورد. و چنانچه كاری كه نماز را باطل می كند انجام داده بايد نماز را دوباره بجا آورد.
ج ـ اگر بعد از خواندن نماز احتياط بفهمد كسری نمازش به مقدار نماز احتياط بوده، مثلاً در شك بين سه و چهار، يك ركعت نماز احتياط بخواند و بعد بفهمد نماز را سه ركعت خوانده، نمازش صحيح است.
د ـ اگر بعد از خواندن نماز احتياط بفهمد كسری نمازش كمتر از نماز احتياط يا بيشتر از نماز احتياط بوده، چنانچه كاری كه نماز را باطل میكند بجا نياورده بنابر احتياط واجب كسری نماز را به نماز متصل نموده و دو سجده سهو برای سلام بيجا انجام دهد و نماز را هم دوباره بخواند و چنانچه كاری كه نماز را باطل می كند انجام داده فقط نماز را دوباره بخواند.
ه ـ اگر در بين نماز احتياط بفهمد كسری نمازش بيشتر و يا كمتر از نماز احتياط بوده، بنابر احتياط واجب نماز احتياط را رها كند و كسری نماز را بجا آورد و دو سجده سهو برای سلام بيجا انجام دهد و نماز را هم دوباره بخواند.
و ـ اگر در بين نماز احتياط بفهمد كسری نمازش به اندازه نماز احتياط بوده، بنابر احتياط واجب نماز احتياط را تمام كند و نماز را هم دوباره بجا آورد.
(مسأله 385) اگر شك كند نماز احتياطی را كه بر او واجب بوده بجا آورده يا نه، چنانچه وقت نماز گذشته است به شك خود اعتنا نكند. و اگر وقت دارد در صورتی كه مشغول كار ديگری نشده و از جای نماز برنخاسته و كاری هم كه نماز را باطل میكند انجام نداده است بايد نماز احتياط را بخواند و اگر مشغول كار ديگری شده يا كاری كه نماز را باطل میكند بجا آورده و يا بين نماز و شك او زياد طول كشيده است بنابر احتياط نماز احتياط را بجا آورد و نماز را هم دوباره بخواند، هر چند در فرض اول اگر نماز احتياط را بخواند و در فرض دوم و سوم اگر نماز را دوباره بخواند كافی است.
(مسأله 386) اگر شك دارد كه يكی از موارد وجوب نماز احتياط برای او پيش آمده يا نه، لازم نيست آن را بجا آورد، ولی اگر احتياطا آن را انجام دهد اشكال ندارد.
(مسأله 387) اگر موقعی كه مشغول نماز احتياط است در يكی از كارهای آن شك كند، چنانچه محل آن نگذشته بايد بجا آورد و اگر محلش گذشته بايد به شك خود اعتنا نكند.
(مسأله 388) اگر در شماره ركعت های نماز احتياط شك كند بنا را بر بيشتر بگذارد و اگر طرف بيشتر شك نماز را باطل میكند بنا را بر كمتر بگذارد و آن را تمام نمايد. و در هر دو صورت بنابر احتياط مستحب دوباره نماز احتياط را بخواند و نماز را هم از سر بگيرد.
(مسأله 389) اگر بعد از سلامِ نماز احتياط شك كند كه يكی از اجزا يا شرايط آن را بجا آورده يا نه، به شك خود اعتنا نكند.
(مسأله 390) اگر در نماز احتياط ركنی را زياد كند يا مثلاً به جای يك ركعت دو ركعت بخواند نماز احتياط باطل میشود و بنابر احتياط دوباره نماز احتياط را بخواند و بعد اصل نماز را نيز بخواند، ولی چنانچه چيزی كه ركن نيست از روی اشتباه كم يا زياد شود نمازش صحيح است و بنابر احتياط دو سجده سهو هم بجا آورد.
(مسأله 391) اگر در نماز احتياط تشهد يا يك سجده را فراموش كند احتياط واجب آن است كه بعد از سلام نماز آن را قضا نمايد و دو سجده سهو هم بجا آورد.
دیدگاهتان را بنویسید