نيّت فرادیٰ در جماعت
نيّت فرادیٰ در جماعت
(مسأله 621) نيّت فرادیٰ در نماز جماعت محل اشكال است، لکن خللی در نماز وی ایجاد نمی شود گرچه از اول قصد فرادی داشته باشد. مخصوصا اگر از اول نماز چنين قصدی نداشته باشد، ولی انسان در حال ضرورت و عذر میتواند نيّت فرادیٰ كرده و از امام جماعت جلو بيفتد و نماز خود را به تنهايی تمام نمايد.
(مسأله 622) اگر در بين نماز جماعت به واسطه عذری قصد فرادیٰ نمايد نبايد دوباره نيّت جماعت كند، بلكه اگر مردد شود كه فرادیٰ كند يا نه و بعد بلافاصله تصميم بگيرد نماز را با جماعت تمام نمايد، باقی ماندن او به جماعت محل اشكال است ولی نمازش صحيح است. در صورتی که به وظیفه فرادی عمل نماید.
(مسأله 623) اگر شك كند نيّت فرادیٰ كرده يا نه و خود را در حال جماعت میيابد، بنا بگذارد كه نيّت فرادیٰ نكرده است.
(مسأله 624) اگر مأموم به واسطه عذری در بين حمد و سوره امام جماعت نيّت فرادیٰ نمايد، از همان محلی که نیت ترک کرده بقیه حمد یا سوره را بخواند.
(مسأله 625) اگر بعد از شروع به نماز بين مأموم و امام جماعت، يا بين مأموم و كسی كه مأموم به واسطه او به امام جماعت متصل است چیزی حائل باشد یا فاصله که عرفاً جزو جماعة محسوب نشود، قصد فرادیٰ نمايد و نمازش صحيح است.[1]
(مسأله 626) اگر نماز همه كسانی كه در صف جلو هستند تمام شود يا همه نيّت فرادیٰ نمايند، چنانچه فاصله به اندازه ئی باشد که عرفاً جماعة محسوب نشود قصد فرادایٰ كنند و نمازشان صحيح است.
(مسأله 627) اگر نماز امام تمام شود و مأموم مشغول تشهد يا سلام اول باشد، لازم نيست نيّت فرادیٰ نمايد.
(مسأله 628) اگر هنگام برپايی نماز جماعت، كسی به صورت فرادیٰ نماز بخواند و اين عمل او موجب خدشه وارد آمدن به جماعت يا تفسيق امام جماعت باشد، نمازش صحیح لکن گناه کرده است.
[1]. همان گونه كه گذشت حائل شدن پرده ميان مأموم زن و امام جماعت يا مأموم ديگر در صورتی كه مرد باشد اشكال ندارد.
دیدگاهتان را بنویسید