وقت نماز ظهر و عصر
وقت نماز ظهر و عصر
(مسأله 5) ظهر شرعی از راه آفتاب و نصب شاخص شناخته می شود. اگر چوب صافی را به صورت راست در زمين هموار فرو برند، صبح كه آفتاب به آن می تابد سايه آن به سوی مغرب می افتد و هر چه خورشيد بالاتر می رود، سايه ضمن آن كه به سمت مشرق در چرخش است كوتاهتر می شود. هنگامی كه سايه چوب به آخرين درجه كوتاهی رسيد و بار ديگر شروع به زياد شدن نمود اول ظهر شرعی است. در بعضی شهرها مثل مكه مكرمه كه گاهی موقع ظهر سايه بكلی از بين می رود، بعد از آنكه سايه دوباره پيدا شد معلوم می شود ظهر شده است.
(مسأله 6) وقت مخصوص نماز ظهر از اول ظهر شرعی است تا هنگامی كه به اندازه خواندن نماز ظهر، به حسب حال مكلف، بگذرد و وقت مخصوص نماز عصر هنگامی است كه به اندازه خواندن يك نماز عصر، به حسب حال مكلف، به غروب بيشتر وقت نمانده باشد. اگر كسی تا اين هنگام نماز ظهر را نخوانده باشد نماز ظهر او قضاست و بايد در اين وقت نماز عصر خود را به صورت ادا بخواند و فاصله ميان وقت مخصوص نماز ظهر و وقت مخصوص نماز عصر، وقت مشترك نماز ظهر و عصر است.
(مسأله 7) اگر كسی در وقت مشترك از روی فراموشی تمام نماز عصر را پيش از نماز ظهر بجا آورد نمازش صحيح است، ولی بنابر احتياط واجب چهار ركعت نماز بعد را مردد بين ظهر و عصر و به قصد «آنچه بر عهده اوست» بجا آورد.
(مسأله 8) اگر پيش از خواندن نماز ظهر از روی اشتباه مشغول نماز عصر شود و در بين نماز بفهمد اشتباه كرده است، چنانچه در وقت مشترك باشد بايد نيّت را به نماز ظهر برگرداند و پس از اتمام نماز، نماز عصر را بخواند و اگر در وقت مخصوص به ظهر باشد بنابر احتياط واجب نيّت را به نماز ظهر برگرداند و پس از اتمام نماز دوباره هر دو نماز را به ترتيب بخواند.
(مسأله 9) بنابر احتياط واجب نماز ظهر و عصر را از غروب خورشيد تأخير نيندازند.
دیدگاهتان را بنویسید