چند مسأله متفرقه
چند مسأله متفرقه در خصوص مسافر:
(مسأله504) مسافری كه تصميم ندارد ده روز در محلی بماند، بلكه قصدش اين است كه اگر رفيقش بيايد يا منزل خوبی پيدا كند ده روز بماند، بايد نماز را شكسته بخواند.
(مسأله 505) در هر موردی كه وظيفه انسان آن است كه نمازش را هم تمام و هم شكسته بخواند، بايد روزه اش را نيز بگيرد و قضای آن را هم بجا آورد.
(مسأله 506) مسافری كه بايد نماز را شكسته بجا آورد در صورتی كه تمام بخواند چند صورت دارد:
الف ـ اگر میداند مسافر بايد نماز را شكسته بجا آورد و بدون توجه و از روی عادت تمام بخواند، نمازش باطل است.
ب ـ اگر به طور كلی نمیدانسته كه مسافر بايد نماز را شكسته بجا آورد، چنانچه تمام خوانده است نمازش صحيح است.
ج ـ اگر سفر خود و حكم مسافر را ـ هر دو را ـ فراموش كرده باشد[1] و تمام بخواند، در صورتی كه وقت باقی است بايد نماز را دوباره شكسته بخواند و اگر وقت گذشته بنابر احتياط واجب به طور شكسته قضا نمايد.
د ـ اگر میداند مسافر بايد نماز را شكسته بخواند، ولی بعضی خصوصيات آن را، مانند اينكه مثلاً در سفر شرعی بايد شكسته بخواند، نداند و تمام بخواند، در صورتی كه وقت باقی است بايد نماز را شكسته بجا آورد و اگر وقت گذشته بنابر احتياط واجب به طور شكسته قضا نمايد.
هـ ـ اگر میداند مسافر بايد نماز را شكسته بجا آورد، ولی به گمان اينكه سفر او شرعی نیست تمام بخواند، وقتی كه فهميد سفرش شرعی بوده بنابر احتياط واجب نماز را شكسته بخواند و اگر وقت گذشته قضا نمايد.
و ـ اگر فراموش كند كه مسافر است و نماز را تمام بخواند، چنانچه در وقت يادش بيايد بايد شكسته بجا آورد و اگر بعد از وقت يادش آيد قضای آن لازم نيست.
ز ـ اگر فراموش كند كه نماز مسافر شكسته است و تمام بخواند، بايد آن را شكسته بجا آورد و اگر وقت گذشته بنابر احتياط واجب قضا نمايد.
(مسأله 507) كسی كه بايد نماز را تمام بخواند اگر شكسته بجا آورد، در هر صورت نمازش باطل است، حتی اگر قصد ماندن ده روز در جايی را داشته باشد و از روی ندانستن، شكسته بجا آورد بنابر احتياط واجب بايد دوباره آن را تمام بخواند.
(مسأله 508) اگر مشغول نماز چهار ركعتی شود و در بين نماز يادش بيايد كه مسافر است، چنانچه به ركوع ركعت سوم نرفته بايد بنشيند و نماز را دو ركعتی تمام نمايد و اگر به ركوع ركعت سوم رفته نمازش باطل است. و در صورتی كه به مقدار خواندن يك ركعت هم وقت داشته باشد بايد نماز را شكسته بخواند.
(مسأله 509) مسافری كه نماز خود را نخوانده اگر در وقت به وطنش يا به جايی كه میخواهد ده روز در آنجا بماند برسد، بايد نماز را تمام بخواند، ولی اگر بعد از وقت به وطن برسد بايد قضای آن را شكسته بخواند.
(مسأله 510) مسافری كه نماز را شكسته خوانده است ـ اگر چه در وقت به وطن خود برسد ـ لازم نيست آن نماز را دوباره تمام بخواند.
(مسأله 511) كسی كه مسافر نيست اگر در اول وقت نماز نخواند و مسافرت كند، در سفر بايد نماز را شكسته بخواند.
(مسأله 512) اگر نماز ظهر يا عصر و يا عشا از مسافری كه بايد آنها را شكسته میخواند قضا شود، بايد آن را دو ركعتی قضا نمايد، هر چند در غير سفر بخواهد قضای آن را بجا آورد. و اگر از كسی كه مسافر نيست يكی از اين سه نماز قضا شود، بايد چهار ركعتی قضا نمايد؛ هر چند در سفر بخواهد آن را بجا آورد.
(مسأله 513) مستحب است مسافر بعد از هر نمازی كه شكسته میخواندسی مرتبه بگويد: «سُبْحانَ اللّهِ وَ الحَمدُ لِلّهِ و لا إلهَ إلاَّ اللّهُ وَ اللّهُ أكْبَر».
[1]. يعنی فراموش كرده باشد مسافر بايد نماز خود را شكسته بخواند و نيز فراموش كرده باشد كه او در حال سفر است.
دیدگاهتان را بنویسید